Vraag 11: Heeft het oefenen van een zogenaamd oefen kata (Kihon no kata) wel zin, of is dit zoals ze zeggen “ overdone ”. Zo’n oefen kata kan je natuurlijk in veel verschillende vormen gieten en misschien is dat wel zoals we zeggen Overdone. In principe bestaat het kihon no kata enkel uit standen, blokkeringen en stoten, draaien en keren. Maar bedenk hierbij dat de essentie, de concepten en principes van het Wado karate in deze basis verborgen zitten. Naar mijn idee is het dus wel nuttig om gebruik te maken van deze vorm, maar wel in een beperkte mate. Note Als Otsuka sensei dit erg belangrijk had gevonden zou hij dat toch zeker in zijn systeem hebben ingevoerd.
Vraag 12: Is er een bepaalde samenhang tussen de verschillende soorten kumite’s binnen het Wado karate. Het klikt misschien gek maar het antwoord moet zijn Ja en Nee. Zo kennen we dus verschillende kumite vormen zoals Ippon kumite, Sanbon kumite die we tijdens de lessen gebruiken. Deze kumite vormen hebben een duidelijke funcitie als voorbereidende stap naar b.v. de Kihon kumite’s. Otsuka sensei heeft de kumite vormen als hierboven genoemd nooit opgenomen in zijn curriculum. Maar om deze vormen als ondersteuning tijdens de lessen te gebruiken is prima. Note: Bedenk wel dat het geen enkele zin heeft om 30 of 40 van deze verschillende vormen te oefenen. Als je de verschillende Wado concepten en principes niet begrijpt zal je daar geen betere karate ka van worden.
Vraag 13: Soms hoor je iemand zeggen dat de trappen in het Wado karate anders worden uitgevoerd dan in de andere karatestijlen, ik vind dat vreemd een trap is toch een trap. Ja natuurlijk dat is zo, alleen het uitgangspunt van het Wado karate is bij uitvoer van de trappen anders dan bij de andere karatestijlen. Bij het Wado karate hechten we veel waarde aan het optrekken van de knie en dat wordt bij de uitvoer van een trap als eerste gedaan, waarna in tweede instantie pas de trap zal worden uitgevoerd. Zo worden de schoppen in het Wado karate nooit reikend uitgevoerd. Een schop dient met behoud van de structuur van het lichaam te worden uitgevoerd. Dit houd dus in dat ten alle tijden de balans van de uitvoerende persoon behouden moet blijven. Vanuit de basis houding (gevechtstand) word het been hoog gebogen opgetrokken. Het is de kunst om tot op het laatste moment niet aan je tegenstander te laten zien welke schop je gaat uitvoeren. note: een tegenstander kan niet zien welke schop jij gaat maken, als je alleen maar met een opgetrokken knie voor hem staat.
Vraag 14: Men zegt dat blokkeringen zoals Jodan-uke, Uchi-uke enz, allemaal tot dezelfde groep behoren omdat ze allemaal het zelfde uitgangspunt hebben, Klopt dat wel. Ja zeker klopt dat, de volgende blokken Jodan-uke, Soto-uke, Uchi-uke- Gedan-barai, Shuto-uke maar ook Shikkake-uke behoren tot deze groep. Wanneer je wat meer vertrouwt gaat raken met die individuele technieken ga je ook langzamerhand de samenhang tussen die (verschillende) technieken zien. Je zal dan ook merken ondanks dat je een ander blokkering uitvoert, een aantal punten overeen komen. Waarbij een van de belangrijkste punten het beheersen van de Seichusen moet zijn.
Vraag 15: Tijdens stages in Duitsland van Bob Nash en Tobin Treadgrill werd er constant gesproken over het Connecten en Disconnecten, is hier wat meer over te vertellen. Ja zeker wel, maar eerst moeten we deze begrippen ook echt gaan begrijpen en dat vereist toch wel een omschakeling in het denken. Connecten zou je kunnen omschrijven als jezelf in structuur brengen, en je tegenstander uit zijn structuur dwingen. Disconnecten zou je kunnen omschrijven als jezelf onzichtbaar of onvoelbaar maken voor de tegenstander. Ik ben mij er van bewust dat dit nogal cryptisch klinkt maar zonder enige ervaring hiermee is het bijzonder lastig om hier wat van te begrijpen. Wanneer we spreken over het voelen van de tegenstander, dan bedoelen we daarmee dat we proberen om in het centrum van de tegenstander te komen. (in zijn lichaam te kruipen). Daar in tegen doen we met het Disconnecten precies het tegenovergestelde namelijk er voor zorgen dat onze tegenstander ons niet kan voelen.
